Hayâl-i zülfüne dalsam siyâhı kıskanırım
Uyandırır diye her gün sabâhı kıskanırım
Bakar durur gece mehtâp çekinmeden yüzüne
Bulutlu olmasa eflâk o mâhı kıskanırım
Görünme ellere ey gönül yüzünde iz bırakır
Yüzünde iz bırakan her nigâhı kıskanırım
Yeşil çimenlere her gün dokunmasın ayağın
Yolun olursa çemenzâr o râhı kıskanırım
(Desen sen de ben ölünce yazık olmuş vâh ki vâh
Öksüz adım geçmeyince o vâhı kıskanırım)
(Konyalı Pullukçu Veysel ÖKSÜZ)
Not: Rahmetli adını zikretmemiş ve dört beyit yazmış, son beyti ben ekledim. Dört imale ve 3 zihafla Mefâ’ilün / fe’ilâtün / mefâ’ilün / fe’ilün veznini de tutturdum sayılır. Yavaş yavaş aruza alışıyoruz. Olur o kadar diye kendimi teselli ediyorum.
Mustafa KAYIHAN
12.08.2017
ANKARA
Yorumlar kapatıldı.