Bu dert de sevgiliden derman da

Bu dert de sevgiliden, dermân da
Gönül de feda ona bu cân da

Alım, güzellikten yeğdir diyorlar
Yarimde bundan da var, ondan da

Gizli ve aşikar derim ben bunu
Cemalinle nurlanır dü-cihân da

Nihayete erince vuslat gecesi
Geçip gider elbet hicrân da

Hafız’ın aşkını bilmeyen mi var?
Kuşlarla konuşan Süleymân da

Çöküvermiş yere aşık, şarap içiyor
Umurunda değil kadı, Sultân da”