Çıkmamıştır kavmi etrakin içinden bir resul Çünkü Türk’ten çıksa çıksa bir ilahı hak çıkar Kıl nazar miratı hakten hadisatı aleme Kapkara zulmun yanında ruyi iblis…
Yazılarn yazarı: “Mustafa KAYIHAN”
Mustafa KAYIHAN
1980 yılında Afyonkarahisar ili, Çay ilçesi, Koçbeyli köyünde doğdu. İlkokulu köyünde, ortaokul ve liseyi Çay İmam Hatip Lisesinde bitirdi. 1999 yılında Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi Türkoloji bölümüne kaydoldu ve 2004 yılında burada lisansı, 2017 yılında Kırıkkale Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı Anabilim Dalından yüksek lisansı tamamladı.
İlk, orta ve lise dengi değişik okullarda Türk Dili ve Edebiyatı öğretmenliği yaptıktan sonra 2011 yılında Yunus Emre Enstitüsüne okutman kadrosundan girdi. Kazakistan Astana Yunus Emre Enstitüsünde Müdür Vekili, Bosna-Hersek Foynitsa Yunus Emre Enstitüsünde Şube Müdürü, Romanya Bükreş Yunus Emre Enstitüsünde Merkez Müdürü, Ankara Yunus Emre Enstitüsü Merkezinde Türkoloji Birimi Sorumlusu, Filistin Kudüs Türk Kültür Merkezinde Müdür Vekili olarak görev yaptı. Hâlen Yunus Emre Enstitüsü Ankara Merkezde Kültür, Sanat ve Projeler Müdürlüğünde uzman olarak görev yapmaktadır.(09.05.2017)
Evli Muhammet Ali ve Döne Gül adlarında iki çocuk babasıdır.
Behey gafil bak ibretle bu dünya kahpe dünyadır Hemlee layıkı raşad eder nalayıkı dilşad Cehalet ilmi katl etmiş de çıkmış sadri ikbale Ezip hakkı ibadı…
Ey kahpe felek yetişmiyor mu Çektiklerimiz elinden artık Başdan sona dert ü gamla memlu Bir devri sefil içinde kaldık.
Kıçında bir buçuk arşın kadidi çıkmış don Omuzlarında da pejmürde, rengi uçmuş çul Erer nihayete hep böyle dert içinde hayat Kanıp bu alemi gülzara olma…
Füsunu aşk ile sermesti zevk, nim üryan Şu ince belli çamın sinesinde şad uyuyan Çemende, mahrem ü namahrem hatıram doludur O hatıram bana maziden hüsnü…
Nazire yazmağa imkanmı var “Bayatlı’mıza Getirmeyiz biz o emri muhali aklımıza.
Milletim giydirdi kalayı riyasetten lib’s Mevkien yükseldin amma eyledin manen sukut Kudreti şahsiyyeni zira elinden aldılar Mendnres Adnanla Osmanoğlu kanbur ankebut.
Güllerle süslü camei nevruzu giy de gel Ezharı nevbahar ile faslı rebiide gel Dilhanei muhabbete sen gel de lutf edip Cameyle camesiz nasıl istersen öyle…
Teşrif edip bahar ile gülzarı gorcalar Damen açıp saçıldı çemenzara laleler Uşşaka arzı neşe ü sevda eder müdam Gülçehre nevcivanlar elinde piyaleler Canım, şerabı aşkını…
Seni bugün yine kimler incitti Mahmur gözlerinde hüznü melal var Sözlerin ne kadar olsa da ciddi Tavırlarında bir gizli galal? var. Söyle canım, neden bakısın…