Uslan artık uslan divane gönlüm Gönüller yakacak ferin kalmadı Hercai bir güldün soldun sarardın Aşk gülistanında yerin kalmadı Sevda gamlarını terennüm eden Hicrran acısıyla göz…
Yazılarn yazarı: “Mustafa KAYIHAN”
Mustafa KAYIHAN
1980 yılında Afyonkarahisar ili, Çay ilçesi, Koçbeyli köyünde doğdu. İlkokulu köyünde, ortaokul ve liseyi Çay İmam Hatip Lisesinde bitirdi. 1999 yılında Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi Türkoloji bölümüne kaydoldu ve 2004 yılında burada lisansı, 2017 yılında Kırıkkale Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı Anabilim Dalından yüksek lisansı tamamladı.
İlk, orta ve lise dengi değişik okullarda Türk Dili ve Edebiyatı öğretmenliği yaptıktan sonra 2011 yılında Yunus Emre Enstitüsüne okutman kadrosundan girdi. Kazakistan Astana Yunus Emre Enstitüsünde Müdür Vekili, Bosna-Hersek Foynitsa Yunus Emre Enstitüsünde Şube Müdürü, Romanya Bükreş Yunus Emre Enstitüsünde Merkez Müdürü, Ankara Yunus Emre Enstitüsü Merkezinde Türkoloji Birimi Sorumlusu, Filistin Kudüs Türk Kültür Merkezinde Müdür Vekili olarak görev yaptı. Hâlen Yunus Emre Enstitüsü Ankara Merkezde Kültür, Sanat ve Projeler Müdürlüğünde uzman olarak görev yapmaktadır.(09.05.2017)
Evli Muhammet Ali ve Döne Gül adlarında iki çocuk babasıdır.
Veçhi teri cananı görünce Aşık olan her kul gibi yaptım Tevhidini inkar edip hakkın Rabbim diye yalnız ona taptım.
Vücudun aşka müsait değilse sorma neden Gönül çerağı söner ihtiyarladıkça beden.
Pazarı siyasetteki bin Hüsnü Yaman’ı Bir sözle gönül bendine bir bir diziverdim Vallahi onun kıymeti zatiyyesi yoktur Bir tek pula bin Hüsnü’yü dilden çiziverdim.
İnsanlık yaşamaz topla tüfekle Kim yükselmiş yerde sürüklenmekle Hakka hırlayan bir sürü köpekle Ne hak tanını, ne hakka varılır Ne derya geçilir, ne çöl aşılır.…
Bir dem olsun hatırı naşadımı şad etmedin Rahm edip dilhanei viranı abad etmedin Bi terahhüm sejrr edip eşkabei hicranımı Hasreti vuslunla suzan kalbi dilşad etmedin…
Gül de görsün goncai ter, handei ruhsar nedir? Gez ki görsün gülbün ü naz şivei reftar nedir? Hasreti vuslat ile kan ağlayan çeşmim görüp Anlasın…
Şan için, mevki için, lokma için El öper, arka yalarsan bize ne! Semti kerhanede kıptileşerek Zil vurup zurna çalarsan bize ne! Günci devlet soyulurken sen…
Kameti irfanı pesde fikri ulviyet aranmaz.
Hamrı nabı abı kevserdir deyip lik lik içer Bi-hüdadır “Lailahe” der de “İllallah” demez Kimse yokken indirir işkembei kübrasına Halk içinde lahmı hınzırı haramdır der,…