KISKANIRIM

Hayâl-i zülfüne dalsam siyâhı kıskanırım
Uyandırır diye her gün sabâhı kıskanırım

Bakar durur gece mehtâp çekinmeden yüzüne
Bulutlu olmasa eflâk o mâhı kıskanırım

Görünme ellere ey gönül yüzünde iz bırakır
Yüzünde iz bırakan her nigâhı kıskanırım

Yeşil çimenlere her gün dokunmasın ayağın
Yolun olursa çemenzâr o râhı kıskanırım

(Desen sen de ben ölünce yazık olmuş vâh ki vâh
Öksüz adım geçmeyince o vâhı kıskanırım)

(Konyalı Pullukçu Veysel ÖKSÜZ)

Not: Rahmetli adını zikretmemiş ve dört beyit yazmış, son beyti ben ekledim. Dört imale ve 3 zihafla Mefâ’ilün / fe’ilâtün / mefâ’ilün / fe’ilün veznini de tutturdum sayılır. Yavaş yavaş aruza alışıyoruz. Olur o kadar diye kendimi teselli ediyorum.

Mustafa KAYIHAN
12.08.2017
ANKARA