Dahme-i İsyan

Cihanda çok elem, çok acı duydum,

Tatmadım zevkini hiç şu hayatın;

İçtim zehrini hem de yudum yudum,

Bir ömrü zarın, bir ömrü bedbahtın.

Nasipsiz değilim gamdan ötürü,

Hep dertle geçirdim eyyamı ömrü,

Mukaddermiş bana taliin körü,

Ak günü olmadı şu kara bahtın.

Bu cismi mefkuda Hak can koyunca,

Bir gün oh demedim ömür boyunca,

Makus talümden eza duyunca,

Batsın dedim adı mukadderatın.

Kimse hatır sorup demez nasılsın,

Başa dert açarlar deyip kızılsın,

Kim olursa olsunfeli kırılsın,

Bu alın yazımı yazan hattatın.

Hayatta bir günüm geçmedi mesut

Ne kul razı olur buna ne mabut

Kimse beni dehre atan Nemrut

Laneti başına olsun Şeddadın.

Nefes vermem bile azaptır bana,

Haramdır hem üryan çıkmam meydana,

Rabbim derdim, eğer uysam şeytana

Dert çeksin diye mi beni yarattın.

Tattırmazsan bugün zevki muhabbeti

Başına çal yarın aşk-ı cenneti,

Çifte yerse yüzün, sanma har tepti,

Bu dahme-i isyanıdır Mir’atın.