Eski-Yeni

Hayat endişesi nedir bilmezdik

Canlar yakan koltuk, sedir bilmezdik

Verginin adını gelir bilmezdik

Gülüp eğlenirdik hep rahat rahat

Ne saz kabahatti, ne söz kabahat

Eski mesut demler, ne demlermiş o

o alemler başka alemlermiş o

Ne fetten gözler, ne gülfemlermiş o

Ne o neş’e kaldı ne o eski tat

Herkesin yüzünde bir karış surat.

o zaman gençleri hep moruk oldu

Fikirler ekşidi hep koruk oldu

o parlak zekalar hep soluk oldu

Zamane moruğu berbat mı berbat

Ya kalbi bozuktur ya aklı sakat.

Bırak zamaneyi yürüsün gitsin

Gençliği ardında sürüsün gitsin

Eski fikirleri dürüsün gitsin

Onlar da döşerler bir gün bu hale

Hiç bitip tükenmez bu istihale.