Guraba’da Talebe-Hemşirelere

Gureba mekanı hastahaneye

Gönlümü dolduran elemle vardım

Hastayla dolu bu şifahaneye

Mihman olanlardan bir de ben vardım

Hastahane adı gam verir ruha

Iztırap çektirir kalbi mecruha

Bulmadıkça derdi müzicim reha

Elemi marazla soldum sarardım.

Gurup ederken gün, boynum bükülür,

Gönlüme akşamın hüznü dökülür,

Kalbime dolarken ye’si tahassür

Garipleşir, için için ağlardım.

Birden ruhumda bir şafak açtı,

Gözüme, gönlüme nurunu saçtı,

Saadetler doğdu, elemler kaçtı,

Bu meleklere minnetle bakardım.

Hasta için onlar, menbai sürür,

Hepsi gamlı kalbe neş’e doldurur,

Hemşire-Talebe milli bir gurur,

Faziletlerine hak der tapardım.

Hepsinde mesleğe alaka gördüm,

Şefaatte ermişler Hakka gördüm,

Hemşire denmiş müstehakka gördüm,

Onları hürmetle seven bir yardım.

Gurebanın garip bu muhitinde

Derdimle başbaşa, bir elemdi de

Olarak yatarken, bu çok güzide

Hemşireler ile sükuna vardım.

Teselli buldum onlar sayesinde,

Bir sıcaklık var hepsinin sesinde,

Hayat bulur insan son nefesinde,

Bu kudrete hayran, hayran bakardım.

Hepsi feragati nefsin timsali,

İnsanlığın nümunei kemali,

Az ile temaşa edip bu hali

Fahr ü gurur duyar, hürmet duyardım.

Bu büyük eserle pür-saadetim,

Yetiştirenlere çoktur hürmetim,

Bi hadd ü payandır hissi minnetim,

Bu kudsi okula ödevdir yardım.

Hemşire-Talebe, cevheri mektum,

Şendeki aşkı mesleğe meftunum,

Şefkatinin minnetiyle meşhunum,

Sayende senin ben de şimdi şadım.