Boş Ver

Hayr umma her dinin felsefesinden

Yaldızlı sözlere inanma boş ver

Gaşy olup tecvidli Arap sesinden

Gunneli kelamı hak sanma boş ver

Kapılma dışı ak, içi kapkara

o yaldızlı fakat bomboş laflara

Aldansa da buna bir çok maskara

Gafil davranıp sen aldanma boş ver

Bırak sana zındık, mürtet desinler

Cennet taamını onlar yesinler

Şerabı kevseri bol bol içsinler

Hur ü gılmanla sen tavlanma boş ver

Bizde tümen tümen ulemayı din

Ram ü insafları kıttır hepsinin

Mevzuu bahs olsa, değil sırf cehlin

Hatta tekfirin, yine kanma boş ver

Alim geçinen ne çok cahil gördük

Bozuk ilim yiyip cehil öğürdük

Onlar gözü açık, bizlerse kördük

Sen yine bu hale sızlanma boş ver

İnsanı tavlar mı yalanla dolan

Şerabı kevserle, huriyle gılman

Dizseler önüne teamı cenan

Hayale kapılıp yalanma boş ver

Bahs ederler daim bağı cennetten

Anber kokulu güllerle müzeyyen

Sırat köprüsünden geçip giderken

Bu uydurma bağda dolanma boş ver

Cehli mürekkepler çoğaldı bizde

Taassup çamuru da dizimizde

Öyle yobazlar var ki içimizde

Şerlerinden ürküp saklanma boş ver

Yobazların geniz lağamından akar

Gunneli gunnesiz ne idgamlar

Burunlardan sızar kirli ihfalar

Bu çirkap seline bulanma boş ver

Bu bedmayelerden her an uzak dur

Yobazlıkla cidal, farz olan budur

Sillei te’dibi kaldır kaldır vur

İtlerin yüzüne, utanma boşver

Mebhası telakı alırsan ele

Görürsün itmaı şehvettir hülle

Bir zamparanın bu zendost hükmiyle

Amel edip ahmakça yanma boş ver

Yabanın koynuna kadın atılmaz

Hükmü dindir diye namus satılmaz

Erkeklik şanına hülle katılmaz

Hülleyle mülleyle avlanma boş ver

Sana enisi yar badei cemdir

Sakı i dilnüvaz yarı hemdemdir

Kitabı sevda her derde merhemdir

Başka bir deveya inanma boş ver