Mevludu Şerifi Adnan

Sahibi şimşiri zaman

Adnan adın zikr edelim evvela

Vacip oldur zikri namı her kula

Adnan adın beş vakit her kim ana

Her işi ihsan eder Adnan ana

Sıdk ile yad eyle her işde onu

Mutlaka asan olur ol iş sonu

Babına arzı dahalet et müdam

Çünkü emriyle olur her iş temam

Bir kez Adnan derisen cehren inan

Dökülür gökten niam misli cenan

Desti pakin şad olur pus eyleyen

Her mürada kavuşur Adnan diyen

Şevk ile gel şimdi Adnan diyelim

Can ü dilden zatına han diyelim

Belki millet kün der olur padişah

Ol hatibü ol veziri hakpenah

Sahibi devlet odur, şek yok dürür

Arzı biat eyleyenler çok dürür

Bir zeman Halk partisinde yar idi

Arka safta boyn eğip susar idi

Çıktı andan, dedi boş vermek gerek

Şaşdı kaldı bu işe İsmet-Gülek

Bir yeni partiyi ihzar eyledi

Kudretin ağyare ikrar eyledi

Var mıdır hacet uzun bir söze çok

Birdir Adnan, başka Adnan ise yok

Sayesinde bulacak millet necat

Aşk ile biz diyelim hep esselat.

Hemşeriler şimdi başlarız söze

Bir sözü hak rehnüma lazım bize

El öpüp her kim anı başta tuta

Bacasından buyu servet hep tüte

Ya Celalim kuvvet ihsan et ana

Tuttuğu her işi asan et ana

Ruzü şep kim bu duada buluna

Simü zer bahş eyler Adnan kuluna

Hazreti Bayar yarattı Adnanı

Kıldı anı bir demokrat sultanı

Etti Bayara bidayette sücud

Sayesinde hiç iken budu vücud

Sureta her emrine başın kodu

Bil ki boynum incedir kıldan dedu

Kıldı iman bu söze ol girdigar

Böyle düştü fendine bir gün Bayar

Etti istiklalin ilan ol Halil

Ana biat etmeyen oldu sefil

Girdi desti hükmüne cümle umur

Ehli dünya, ehli din, ehli kubur

Oldu tabi ana nem ehli sanem

Ehli Tevrat, ehli Kuran, ehli dem

Kudretine zulm olunca muttasıl

Oldu ana tahtı devlet mütekil

Oldu partide emrü’l-müminin

Her hüküm anda karar kıldı hemin

Kes ümidi kalmadı artık necat

Acz ile kır boynunu çek Esselat

Partidir anın demokrat anesi

Ol anadan doğdu bir zül danesi

Çünkü kalmıştı Bayardan hamile

Vakt erişti gayreti yaran ile

Fırkai nev doğması oldu yakin

Necmi ikbali belirdi milletin

Hangi bir mahın uğurlu gicesi

Bir mübarek hem de nurlu gicesi

Gördü rüyada demokrat anesi

Bir tutam Türk kim Bayar şehdanesi

Bir güneş doğdu ufuktan nagihan

Köyleredek nuru yakıldı heman

Secde kıldı cümle ihvan, kaldı tek

İsmet ü Şemsi ile Cahid, gülek

Nuru ümmit doğdu cümle kalblere

Milletin çeşni dikildi ol ere

Sacid oldu zatına millet anın

Arşa çıktı namü şanı fırkanın

Niyyet etmiş idi ol halkın beyi

Milletin emrinde hizmet etmeği

Cümle iman eyleyenler oldu saf

Partizanlar ile doldu her taraf

Ayrılıp meydana çıktı nagihan

Üç kişi kim tuttu yanında mekan

Cümlesi hürmet ile odurdular

Bayan yekdiğerine muştular

Hazreti Bayar gibi kadri cemil

Vermemişti millete Rabbi Celil

Çok şükür kim buldun ol Bayarı sen

Görmemiştin böyle bir veçhi hasen

Ol Celal sultanların sultanıdır

Hem dahi insanların insanıdır

İsmini her canibe hak ettiler

Uğruna Halk partisin hak ettiler

Milletin reyiyle ol hayrül enam

Geçti başa, çünkü vakt oldu tamam

Susamıştı hakkına millet kati

İçti yaran Halktan artan şerbeti

Halkçılarda kalbi yanan çok idi

Dönmeden şerbet içense yok idi

Kim ki döndü oldu tekrar male gark

Dönmeyenler kaldı mevkidei ırak

Oldu ikbal şemsinin nuru revan

Arkasın okşadı Adnanm heman

Çıktı ol saatte fermanı mübin

Baş Bakan oldu bizim Adnan hemin

Esselatla çıktı tahta salimen

Devlete Adnandı artık hükm eden

Payine yüz sürdüler hayli zevat

Aşk ile dediler hepsi Esselat.

Sadra çıktı oldu Adnan şadüman

Kupkuru bir va’d ile halk buldu can

Cümle erkanı cihad edip nida

Dediler hep bir ağızdan: Merhaba

Merhaba ey anlı Adnan merhaba

Merhaba ey şanlı sultan merhaba

Merhaba ey sahibi hak, Başvekil

Merhaba ey yari can, mahbubu dil

Merhaba ey partinin hakanı sen

Merhaba ey partizanlar canı sen

Merhaba ey millete han merhaba

Merhaba her derde lokman merhaba

Merhaba Halktan dönekler melcei

Merhaba ey mürteciler mekeli

Oldu artık hakimi ruyu zemin

Zati pakin ey reisül müminin

Ey kemali gün gibi parlak vezir

Hayli düşkün ferde oldun destigir

Hem de çok İsmet-cüda üftadenin

Destigiri hep sen oldun aferin

Milkü millet derdinin dermanı sen

Ey bu yurdun sahibü sultanı sen

Bula millet devri sadrında necat

Bu iyazla diyelim hep Esselat.

Çünkü ey mahbubu Bayarürrahim

Verdi sana sadrı ol zatı kerim

En büyükten en küçük insane dek

Hamr içip raks eylesünler haşredek.

Sordu Adnanı Bayar nerde deyu

Tahta çıktı dediler gelmez geru

Nerdedir neyler bilen hiç kimse yok

Cümle ihvan buna hayret kıldı çok

Halkçı mı çaldı tasavvur kıldı ol

Cin mi çarpmıştı tefekkür kıldı ol

Etti dikkatle Bayar atfı nazar

Gördü kim ihvanına kuyu kazar

Tahtı sadra öyle yeleşmiş ki ol

Şimdi ne Allah tanır hem ne Resul

Başların başı benim der ıyd eder

Beynel ihvan kendüyü tevhid eder

Hakimi mutlak kesilmiş ol hümam

Vermez olmuş kimseye artık selam

Guşumu verdim Bayara dinledim

Hişm ile Adnana dedi ol kerim:

İtimad ettim de sıdkmdan yana

Başbakanlık postunu verdim sana

Halka Hakka bağlı görmüştüm seni

Bağlamıştın partiye canü teni

Bir fedakar hadimiydin milletin

Niyyetü azminde sadıktım demin

Bendeyim dedin inandık biz sana

Sıdk ile imanla kandık biz sana

Hizmetin meşkur olur sandık, fakat

Millete despot kesildin Esselat

Milletim cemmi gafirle bi-hilaf

Partiye reyin verirken saf saf

Hepsi de tutmuştular hassü avam

Partimize sıdkü imanı temam

Ka’rı tarihe dalıp eski İmam

İktidare geçmişidik vesselam

Milletim ol anda oldu şadüman

Ben Reis oldum sen oldun Başbakan

Coştu millet peşimizde tuttu saf

Halkçılar sinmiş, demokrat her taraf

Tahtı sadrı zorla etmişti kabul

Şimdi oldun halka hakim, tahta kul

Varmamışkan sen henüz kırk yaşına

Kondu zertacı sadaret başına

Girdi emri hükmüne ehli ibad

Cümle yaran etti arzı inkıyad

Namü şanı yok iken hiç isminin

Oldu meşhuru cihan misli emin

Az zemanda şişdi ihvan ensesi

Doldu cümle dostların boş kisesi

Oldu münkad emrine her yari can

Muterizler kaldı metrukül mekan

Hazırı nazır olan her yerde sen

Şafii yekta olan her derde sen

Kalmamış erkan içinde sana eş

Parti içre kaldın Adnan tek güneş

Geldi sayende asalet her piçe

Mevkü balaya çıktı her cüce

Döndü her babı hükümet tavlaya

Himmeti yaranla oldun evliya

Attın işden hep muarız erleri

Bendegana verdin hep hasat yerleri

Zulmü bidaınla inler giceler

Rahı idbarında sönmüş gonceler

Zulmünü tasdik eder cümle yaran cihan

Emrine der emriküm her partizan

Sadrı ikbal bulmaz artık hiç necat

Ağlayıp çeksin bu millet: Esselat.